Nederland volgende crisiskandidaat

De regering heeft een ‘extra’ pakket bezuinigingen van 4,3 miljard euro in de koelkast gezet op voorwaarde dat de crisis voorbijgaat. Met deze toezegging kon het sociaal akkoord met de vakbonden gesloten worden. Het getuigt echter vooral van wensdenken.
15 mei 2013

Eind maart waarschuwde het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) nog dat Nederland een ‘dodelijke cocktail’ van werkloosheid en schuld voor de kiezen krijgt. De werkloosheid groeide in februari van 7 naar 7,7 procent, en in maart naar 8,1 procent, de hoogste werkloosheid in 30 jaar. Dit zijn cijfers die wedijveren met Cyprus.

Daarnaast is er de toename van schulden. Nederlanders hebben de hoogste hypotheekschuld per huiseigenaar ter wereld. Omdat de huizenprijzen dalen (vorig jaar zeven procent en naar verwachting dit jaar weer) komen hypotheken ‘onder water’ te staan. Dat betekent meer schuld dan het onderpand waard is. Daarvan is al sprake bij meer dan een miljoen huishoudens.

De trend wordt versterkt door de impact van het bezuinigingsbeleid: lastenverzwaringen, stijgende prijzen en loonmatiging. Deze verschillende ingrediënten, plus de kwetsbaarheid van Nederlandse banken voor de zeepbel in de huizenmarkt, maken een snelle verdieping van de crisis veel waarschijnlijker dan het tegenovergestelde.

Het kabinet blijft echter geloven in een soort tsjakka-perspectief: als consumenten maar weer gaan uitgeven komt alles goed! Zelfs medestanders geloven hier niet in. ‘Het onvermogen van de Nederlandse regering om de schade van bezuinigingen ondanks groeiend bewijs te erkennen, is een geval van “cognitieve dissonantie”’, aldus een woordvoerder van het Centraal Planbureau.

Het ‘einde van de crisis’-verhaal is een fabeltje, met als enige functie dat het mensen in slaap sust en kwetsbaar maakt voor neoliberale shocktherapie. In plaats van hierin mee te gaan, zouden linkse partijen en de vakbeweging er beter aan doen hun achterban voor te bereiden op grote confrontaties.