Boycot Israël wint aan kracht
Waarom hebben jullie ervoor gekozen om een nieuwe organisatie op te zetten? Zijn er niet genoeg clubs die zich bezighouden met Palestina?
Wat wij doen is niet nieuw. In 2005 riepen 171 Palestijnse organisaties op tot een wereldwijde Boycot, Desinvestering en Sancties-campagne. In Nederland waren al jaren verschillende organisaties met boycotacties bezig. Op initiatief van het Nederlands Palestina Komitee (NPK) bundelden ongeveer 25 verschillende organisaties hun krachten in het samenwerkingsverband Samenwerken voor Palestina.
Je moet ons initiatief Diensten en Onderzoek Centrum Palestina (Doc P) zien als een poging om Samenwerken voor Palestina te verbreden en te professionaliseren. De drie uitgangspunten van de Palestijnse oproep staan hierbij centraal: onvoorwaardelijke terugtrekking uit de bezette gebieden, gelijke rechten voor alle inwoners van Israël en het recht op terugkeer van alle Palestijnse vluchtelingen.
Je geeft aan dat Samenwerken voor Palestina al veel heeft bereikt. Kan je hier concrete voorbeelden van geven?
Ik vind zelf de consumentenacties bij Albert Heijn erg belangrijk. Volgens ons moet het zichtbaar zijn wanneer groente of fruit afkomstig is uit bezet gebied. Als gevolg van de acties zijn we nu, samen met de Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen (SOMO), in gesprek met de levensmiddelenbranche. Daarnaast hebben de acties ertoe geleid dat steeds meer mensen geen Israëlische producten meer kopen. Zo zijn er meer kleine successen behaald die laten zien welke kant het op kan gaan.
Ik denk ook dat de perspectieven steeds gunstiger zijn. De afgelopen jaren hebben we in Nederland natuurlijk nogal een tegenslag gehad met de vorige minister van Buitenlandse Zaken, die persoonlijke banden had met Israël en met het CIDI. Dat heeft invloed gehad op de Nederlandse positie binnen Europa. Maar als je op straat actief bent, merk je wel een kentering.Daarmee wil ik niet zeggen dat iedereen opeens pro-Palestijns is, want dat is niet zo. Maar de meeste mensen zijn ook zeker niet meer pro-Israëlisch.
Dat klinkt goed. Maar helpt het de Palestijnen ook?
De bezetting en de oorlogseconomie kosten Israël miljarden. Een gedeelte daarvan is afkomstig van donaties van landen als de Verenigde Staten. Maar een ander gedeelte is afkomstig uit de export, voornamelijk naar Europa. Elke euro die ze minder kunnen exporteren is een euro minder voor de bezetting en voor de oorlogseconomie. Onze Palestijnse vrienden geven dit ook aan, en vragen ons om hiermee door te gaan.
De BDS-campagne treft echter niet alleen de bezetting en de oorlogseconomie, maar ook gewone Israëli’s.
De Israëlische bevolking is medeplichtig aan de bezetting. Op een heel klein percentage na stemmen ze consequent voor het zionisme. Of dat nu links zionisme, rechts zionisme of zionisme van het midden is maakt niets uit. Het is altijd onderdrukkend zionisme en altijd gericht op het uitbreiden van de staat Israël.
Die bezetting berooft de Palestijnen van hun vrijheid en kost vele Palestijnse levens. De Palestijnen moeten zelf ook offers brengen wanneer ze in verzet komen tegen dat onrecht, bijvoorbeeld door middel van hun eigen vakbonden. Ze zetten dan hun werk en inkomen op het spel. De Israëlische bevolking moet gaan beseffen dat Israël geen normale democratie is.
______________________________________________________________________________________________________
Om welke producten gaat het?
In Nederlandse supermarkten is vooral veel groente en fruit te vinden uit Israël. Ook de vleesvervangende producten van Tivall zijn afkomstig uit Israël. Soms staat het land van herkomst aangegeven aan de supermarkt. Meestal zijn Israëlische producten te herkennen aan een streepjescode die begint met de cijfers 729.
Let extra op bij sinaasappelen (Jaffa), avocado’s, mango’s, tomaten, paprika, selderij, maïs, aardappels, dadels (Kedem, Carmel, Mehadrin), humus, babaganoush (Sabra), vleesvervangende producten (Tivall) en wijn (Galil Mountain Winery, Golan Heights Winery en de Dalton Winery).
Meer info op: docp.nl en bdsmovement.net