Brussel: lange mars naar gelijke rechten

Enkele duizenden werkers uit de bouw-, transport- en agrarische sector demonstreerden afgelopen woensdag in Brussel tegen ‘sociale dumping’: het anders behandelen van buitenlandse arbeiders. Bedrijven nemen hen aan tegen een lager loon en zonder de rechten die aan de cao verbonden zijn. Het resultaat is grotere uitbuiting van buitenlandse arbeiders, terwijl de onderhandelingspositie van Nederlandse arbeiders wordt ondermijnd.

Door Max van Lingen

Vanuit Nederland deden meer dan 200 leden van FNV Bouw, FNV Bondgenoten en CNV Vakmensen mee aan het protest. ’s Ochtends vroeg vertrokken de bussen vanuit verschillende plekken in Nederland. Om 11 uur arriveerden we bij het gebouw van het Europees Verbond van Vakverenigingen (EVV). Daar verzamelde zich een bont gezelschap van vakbondsleden uit onder andere België, Duitsland, Frankrijk, Denemarken en Noorwegen in de sneeuw.

Vanaf het podium klonk in verschillende talen een duidelijke boodschap: ‘Gelijk werk, gelijk loon, gelijke rechten’. De Belgische spreker voegde hieraan toe dat de Europese Commissie zich moet beseffen dat Europa van de arbeiders is.

Wat opviel was dat er vanaf het podium veel hardere taal klonk tegen racisme en xenofobie dan we in Nederland gewend zijn. De sprekers waren zich er stuk voor stuk van bewust dat sociale dumping arbeiders tegen elkaar uitspeelt. Dit verhinderde achter niet dat Nieuwsuur het protest neerzette als gericht tegen oost-Europese arbeiders. Het is duidelijk dat sociale dumping alleen kan worden bestreden door middel van gezamenlijke strijd en onderlinge solidariteit. Het is dan ook jammer dat er geen Poolse, Roemeense of Bulgaarse arbeiders bij het protest waren.

De demonstratie naar het gebouw van de Europese Commissie was helaas redelijk tam. Her en der werd er op een fluitje of een toeter geblazen. Maar er werden geen leuzen geroepen, waardoor de demonstratie af en toe meer leek op een uitje van de wandelvereniging. Het was duidelijk dat de organisatoren hier geen aandacht aan hadden besteed.

Eenmaal bij het gebouw van de Europese Commissie aangekomen, bleken de vertegenwoordigers van de vakbonden nog in gesprek te zijn met de commissie. Terwijl de vakbondsleden in de vrieskou stonden te wachten, werd duidelijk dat de demonstratie door het EVV vooral als garnering van de onderhandelingen werd gezien. Uiteindelijk namen de leden het heft in eigen handen en vertrokken naar de bussen.

Het is van groot belang dat arbeiders zich op Europees niveau laten horen. De goede opkomst vanuit grote delen van Europa laat de rol zien die vakbonden hierin kunnen spelen. Dit potentieel wordt helaas nog onvoldoende benut. Voor het afdwingen van veranderingen op Europees niveau zouden de leden binnen de bond veel centraler moeten staan.