Het westen is op oorlogspad

De machthebbers in de VS, Groot-Brittannië, Frankrijk en Israël verscherpten vorige week gezamenlijk hun retoriek over een aanval op Iran. De Amerikaanse president Obama gebruikte de G20-top om zijn bedoeling uiteen te zetten om ‘de ongeëvenaarde internationale druk’ op het land te handhaven.
11 november 2011

Foto: Iraanse demonstranten tonen dingen die ze buitmaakten op de politie, 28 december 2009.

Door Alys Zaerin

Een woordvoerder van het Britse ministerie van Defensie zei dat er plannen klaarliggen om marineschepen en onderzeeërs met kruisraketten rondom Iran te stationeren. En de premier van Israël lobbyt al lang voor een ‘preventieve’ aanval.

Westerse leiders beschuldigen Iran er opnieuw van om in het geheim een atoomwapenprogramma uit te voeren. Ze hopen dat dit bevestigd wordt door een rapport dat het Internationaal Atoom Energie Agentschap deze week zou uitbrengen.

Deze verhalen lijken erg op het ‘rommeldossier’ dat de aanleiding vormde voor de invasie van Irak in 2003.

De westerse houding tegenover Iraanse kernwapens is hypocriet. De enige kernmacht in de regio is Israël, een bondgenoot van het westen.

De VN, de VS en de EU hebben al een heleboel sancties opgelegd aan Iran. Samen met het neoliberale beleid van Ahmedinejad zorgen deze voor een vreselijke economische situatie voor gewone Iraniërs.

In 2009 nam de Groene beweging de straten van Iran over. Dit jaar organiseerden dezelfde demonstranten solidariteitsacties voor de Egyptenaren en Tunesiërs.

We zagen het begin van een nieuw tijdperk van revoluties in het hele Midden-Oosten en Noord-Afrika. De NAVO-interventie in Libië en een mogelijke oorlog met Iran zijn pogingen om de westerse invloed in de regio te herstellen.

Een aanval op Iran zou een ramp zijn, niet alleen voor Iraniërs maar voor opstandige volkeren overal.